Χειρουργικη Ανωτερης Αυχενικησ Μοιρασ

Η ανώτερη μοίρα της αυχενικής περιοχής καθορίζεται ανατομικά από τους ινιακούς κονδύλους, τον άτλαντα (1ος αυχενικός σπόνδυλος) και τον άξονα (2ος αυχενικός σπόνδυλος). Το σύμπλεγμα αυτό καθορίζει τις κινήσεις τις κεφαλής, εμπεριέχει σημαντικά νευροανατομικά στοιχεία σημαντικά για την ύπαρξη ζωτικών λειτουργιών (αυχενοπρομηκική συμβολή), αλλά και τις σπονδυλικές αρτηρίες που συμβάλουν στην αιμάτωση της οπισθίας κυκλοφορίας του εγκεφάλου και των ανατομικών δομών του οπισθίου κρανιακού βόθρου (παρεγκεφαλίδα, εγκεφαλικό στέλεχος και νωτιαίος μυελός). 

Οι συχνώτερες βλάβες που εντοπίζονται στην περιοχή αυτή είναι: 

  • Τραυματικές βλάβες και κατάγματα – εξαρθρήματα 
  • Ογκοι που προκαλούν καταστροφή στις συνδεσμικές και οστικές δομές 
  • Εκφυλιστικές συστηματικές παθήσεις (Ρευματοειδής αρθρίτιδα, Αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα και άλλες) 
  • Συγγενείς διαμαρτίες περί τη διάπλαση των οστικών δομών και της σχέσεως του ατλαντοαξονικού συμπλέγματος με τη κρανιακή βάση (πλατυβασία, εγκολεσμός βάσεως κρανίου, αφομοίωση άτλαντα και άλλες). 

Κλείστε ραντεβού με το γιατρό.

Η ανωτέρω παθολογία προκαλεί εκσεσημασμένη αστάθεια στην κρανιοσπονδυλική συμβολή, επαπειλούμενη βλάβη του νωτιαίου μυελού και του προμήκους, συμπίεση ή στρέβλωση των σπονδυλικών αρτηριών και χρόνια παραμόρφωση της περιοχής που σταδιακά επεκτείνεται και στην κατώτερη αυχενική μοίρα. Η συμπτωματολογία κυμαίνεται από μία χρόνια υπινιακή κεφαλαλγία έως και τον αιφνίδιο θάνατο. Καθίσταται σαφές ότι η περιοχή αυτή πρέπει να διερευνάται διεξοδικά είτε με τις συνήθεις εξετάσεις, αλλά κυρίως με δυναμικές μελέτες όπου συνήθως εκεί αποκαλύπτεται και το αίτιο της κλινικής συμπτωματολογίας. 

Οι θεραπευτικοί στόχοι όταν αντιμετωπίζουμε μία βλάβη στην περιοχή είναι κατά σειρά προτεραιότητας, αλλά και σε συνολική απαίτηση: 

  1. Αποσυμπίεση των νευρικών δομών 
  2. Ανατομική αποκατάσταση του οστικού συμπλέγματος, και 
  3. Σταθεροποίηση με διάφορες μορφές σπονδυλοδεσίας. 

Η μη τήρηση της ιεράρχησης των στόχων της θεραπευτικής στρατηγικής μπορεί να επιφέρει καταστροφικά αποτελέσματα στην τελική έκβαση του ασθενούς.